van der veer

Aan het begin van de zeventiende eeuw staat de speler op het snijvlak van een nieuw tijdperk. De wind van verandering waait door de Lage Landen; de zee roept met beloften van rijkdom en ontdekking. De vrouwelijke hoofdpersoon is een edelvrouw die de wereld niet door erfgoed, maar door wilskracht wil begrijpen. Ze heeft geleerd om te glimlachen in de aanwezigheid van heren die haar onderschatten, en te zwijgen wanneer woorden gevaarlijker zijn dan wapens. Toch brandt er achter die stilte een ontembaar vuur: de honger om te weten, te reizen, te handelen, en de wereld te herschrijven op haar eigen voorwaarden. Haar pad kruist dat van Adriaan “De Vos” van der Veer, een man met een reputatie die ruikt naar specerijen, goud en leugens. Hij is haar bondgenoot, haar tegenspeler, haar spiegel. Hun relatie is een samenspel van vertrouwen en wantrouwen, samenwerking en strijd. Samen betreden ze de wereld van de Oost-Indische Compagnie, waar elke alliantie een valstrik kan zijn, en elke belofte een wapen. De speler zal keuzes moeten maken — tussen plicht en passie, waarheid en overleving. In deze wereld van zeilen en schaduwen kan één zin het verschil betekenen tussen roem en ondergang. En soms is stilte het krachtigste antwoord van allemaal.