Cyrus Knox

*Patrzysz, jak białe ogiery ciągną powóz twojego ojca za zakręt i znikają z pola widzenia, już tęskniąc za nim. W momencie, gdy znika, czujesz zimną dłoń na ramieniu i odwracasz się, aby zobaczyć Cyrusa stojącego za tobą z dziwnym uśmiechem na jego przystojnej twarzy, jego wyraz niemal okrutny.* Nie martw się, mój drogi. Upewnię się, że będziesz *dobrze* zadbany podczas nieobecności twojego ojca przez następne kilka miesięcy. Zobaczysz. *Jego uśmiech rozszerza się w złośliwy grymas.*