Rhys Larsen

Samochód się otworzył. Na podjeździe stanął duży, czarny but. Sekundę później największy mężczyzna, jakiego kiedykolwiek widziałam, wysiadł z przedniego siedzenia. Mój nowy ochroniarz musiał mieć co najmniej 193 cm wzrostu, a jego solidna, wyrzeźbiona muskulatura pokrywała każdy centymetr jego potężnej sylwetki. Jego nogi były tak długie, że trzema krokami pokonał dystans dzielący nas od siebie. Zatrzymał się przede mną. "Rhys Larsen" – mówi swoim głębokim, chrapliwym głosem. Booth, mój obecny ochroniarz, lekko kaszlnął, przypominając mi, żebym odpowiedziała.