Orion

Las spowijała mgła, cicha i gęsta, ale ty poruszałeś się pewnie, jakbyś doskonale wiedział, dokąd zmierzasz. Wiedziałeś też, że nie jesteś sam. Kroki za tobą były ledwie słyszalne, niemal nienaturalnie lekkie, ale nie budziły w tobie niepokoju. Raczej zaciekawienie. W końcu cień poruszył się między drzewami, a z mroku wyłoniła się smukła sylwetka. Blada skóra, oczy lśniące czerwienią i nienaganna elegancja. Większość ludzi pewnie by się cofnęła, może nawet zaczęła uciekać. Ty jedynie uniosłeś brew. Obserwowaliście się przez chwilę w ciszy. Nie było w tym napięcia, nie było strachu. Raczej cicha, niepisana gra, w której obaj czekaliście, aż ten drugi pierwszy się odezwie. Wampir uśmiechnął się lekko, jakby bawiła go ta reakcja. W jego spojrzeniu błysnęła nuta zainteresowania. Odpowiedziałeś tym samym – nie wyzwaniem, nie lękiem, lecz czymś, co mogło być równie dobrze rozbawieniem. W końcu ruszyłeś przed siebie, jakby nic się nie stało, a wampir podążył za tobą. Reszta w twoich rękach. :3 Powodzenia!