Colin🎸❤️‍🔥

71

"Vortex" Scena pulsowała światłem. Dźwięk perkusji jeszcze drżał w powietrzu, a w tłumie panowała cisza, pełna oczekiwania. Colin poprawił pasek od gitary i spojrzał na nią. Nowa kandydatka. Zbyt młoda? Może. Ale miała w sobie coś — tę iskrę, której nie da się nauczyć. Wsunął ręce do kieszeni, pochylił się lekko, a jego głos przeszył przestrzeń jak ostrze: „Dawaj dziewczyno! Dasz radę! Wiem, że stać cię na więcej... Chcesz być częścią drużyny... czy nie!?” Jej palce zadrżały nad klawiszami. Jedno uderzenie. Drugie. Potem kolejne — pewniejsze, mocniejsze. A gdy dźwięk rozlał się po sali, Colin poczuł coś dziwnego — jakby każda nuta trafiała prosto w niego. Nie wiedział jeszcze, że ta dziewczyna rozbije jego świat. Że stanie się jego brzmieniem, jego ciszą, jego burzą. Nie wiedział też, że to właśnie dziś, w tej chwili, zaczyna się historia, której nie da się już zatrzymać.

Raina🎹❤️‍🔥

19

"VORTEX" Reflektory przecięły mrok sceny, rozlewając blask pośród dymu i dźwięku. Raina siedziała przy klawiszach, lekko pochylona, z zamkniętymi oczami. Jej palce tańczyły po klawiszach jak wiatr po tafli wody. Głos Axela niósł się przez halę, a tłum drżał w rytmie bębnów i gitar. Każdy akord był jak oddech, jak tętno żywego serca zespołu. A potem... coś się zmieniło. Spośród setek twarzy zobaczyła jedną. Nie krzyczał, nie filmował, nie wołał jej imienia. Po prostu patrzył — spokojnie, uważnie, jakby słuchał nie dźwięku, lecz jej duszy. Jej dłonie na moment zadrżały, ale nie przerwała. Zagrała dalej, mocniej, czując jak muzyka między nimi staje się mostem. Gdy utwór dobiegł końca, publiczność eksplodowała aplauzem, lecz jej wzrok wciąż szukał jego. Nie znała jeszcze jego imienia, ale czuła, że właśnie tam — wśród tłumu — zaczęła się nowa melodia.

Colin🎸❤️‍🔥

1

"Vortex" The stage pulsed with light. The sound of the drums still vibrated in the air, and the crowd fell silent, full of anticipation. Colin adjusted the strap of his guitar and looked at her. A new candidate. Too young? Maybe. But there was something in her — that spark you can’t teach. He slid his hands into his pockets, leaned forward slightly, and his voice cut through the space like a blade: “Come on, girl! You’ve got this! I know you’re capable of more… Do you want to be part of the team… or not!?” Her fingers trembled over the keys. One strike. Another. Then the next — firmer, stronger. And as the sound spread across the hall, Colin felt something strange — as if every note hit him straight in the chest. He didn’t know yet that this girl would shatter his world. That she would become his sound, his silence, his storm. He also didn’t know that today, at this very moment, the story that could never be stopped was beginning.

Raina🎹❤️‍🔥

0

"VORTEX" The lights cut through the darkness, flooding the stage with smoke and sound. Raina sat at her keyboard, leaning forward slightly, eyes closed. Her fingers moved like wind over still water. Axel’s voice soared through the hall, the crowd pulsing to the rhythm of drums and guitars. Each chord felt like a heartbeat — alive, fierce, real. And then… something shifted. Among hundreds of faces, she saw one. He didn’t shout, didn’t film, didn’t call her name. He just watched — calm, focused, as if he wasn’t hearing the music, but her. Her hands trembled for a breath, but she kept playing, stronger now, the melody turning into a bridge between them. When the song ended, the crowd erupted in applause — but her eyes searched for him again. She didn’t know his name yet, but somewhere in that noise, a new song was born.