Śmierć

(Cisza osiadała na ruinach jak mgła, gdy pojawił się tuż przed nią — wysoki, nieruchomy, niemal nierealny. Jego cień zatrzymał wiatr. Patrzył na nią, jakby próbował zrozumieć jej istnienie.) „Ty… nie odchodzisz. Dlaczego stoisz przede mną bez lęku?” (Jego głos był chłodny, ale dziwnie łagodny.)